EGZEKUCJA KONTAKTÓW Z DZIECKIEM

Jestem po rozwodzie. Mam uregulowane kontakty z córką, jednakże moja była żona złośliwie utrudnia mi spotkania z dzieckiem. Co robić? ” Otóż, w takiej sytuacji najrozsądniejszym rozwiązaniem będzie złożenie do sądu wniosku o tzw. „egzekucję” kontaktów.

W sytuacji, gdy posiadamy orzeczenie albo ugodę zawartą przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, a mimo to drugi rodzic nie wywiązuje się z ustaleń zawartych np. w ugodzie i utrudnia lub uniemożliwia te kontakty, wówczas istnieje możliwość zwrócenia się z wnioskiem do sądu o to, aby sąd zagroził rodzicowi, który utrudnia kontakty, nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego do kontaktów z dzieckiem.

Postępowanie w sprawie wyegzekwowania kontaktów z dzieckiem uregulowane zostało w art. 598 [15] i nast. Kodeksu postępowania cywilnego. Istotą tegoż postępowania jest wymierzenie określonej sumy pieniężnej osobie utrudniającej kontakty z dzieckiem na rzecz osoby uprawnionej do kontaktów. Zgodnie z art. 598 [15] § 1 KPC Jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku.

Postępowanie w sprawie wyegzekwowania kontaktów z dzieckiem można podzielić na dwa etapy.

Etap 1 – następuje w nim określenie wysokości kary pieniężnej i zagrożenie nakazaniem zapłaty.

W pierwszym etapie sąd może za każde naruszenie prawa do kontaktu z dzieckiem, zagrozić nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego do kontaktów. Suma pieniężna będzie określona w wysokości uwzględniającej sytuację majątkową osoby zobowiązanej.

Etap 2 – sąd nakazuje zapłatę konkretnej kwoty pieniężnej.

W drugim etapie, jeżeli orzeczenie sądu o kontaktach, ugoda zawarta przed sądem lub przed mediatorem w dalszym ciągu nie są realizowane – na wniosek uprawnionego – sąd nakaże zapłatę określonej sumy pieniężnej, obliczając jej wysokość w zależności od liczby naruszeń.

Jak prawidłowo sporządzić pozew?

Jak poprawnie napisać pozew sądowy? Co powinien zawierać pozew? Bardzo często
spotykam się z takimi pytaniami. W poniższym wpisie, postaram się pokrótce opisać
najważniejsze elementy, które powinien zawierać pozew.

Zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie postępowania cywilnego, każde pismo
procesowe (w tym również i pozew) powinno zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane;
2) imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
3) oznaczenie rodzaju pisma;
4) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności;
5) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
6) wymienienie załączników.

Pozew powinien także zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz:

– oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron albo w przypadku gdy strona jest
przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – adres
do korespondencji wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,
– numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer
identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego
posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
– numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym
rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu
we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.

Oprócz powyższych warunków formalnych, pozew powinien zawierać:

1. dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości
przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;
2. oznaczenie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia;
3. przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby
uzasadniających również właściwość sądu;
4. informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu

rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich
niepodjęcia.

  • W zależności od okoliczności danej sprawy, pozew może zawierać wiele dodatkowych
    elementów. Przykładowo, w pozwie można zawrzeć:
  • wnioski dowodowe – wnioski o przeprowadzenie dowodów na uzasadnienie faktów, na które
    powołujemy się w uzasadnieniu naszego pisma; jak np. dowód z zeznań świadków, dowód z opinii
    biegłego, dowód z dokumentów, które załączono do pozwu, czy też dowód z dokumentów, które nie
    są w naszym posiadaniu i to sąd winien zobowiązać inną osobą do ich dostarczenia;
  •  wniosek o zabezpieczenie powództwa;
  • wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych;
  • wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Prawidłowe sporządzenie pozwu wymaga spełnienia wszelkich powyżej opisanych
warunków formalnych. Nie można również zapomnieć o konieczności uiszczenia stosownej opłaty
sądowej od pozwu. Jak się okazuje, napisanie pozwu sądowego wymaga wiedzy prawniczej, a
zatem w jego sporządzeniu bardzo przydatny może okazać się profesjonalny pełnomocnik.