Zasiedzenie – kiedy i po jakim czasie jest możliwe?

Zasiedzenie – na czym polega i kiedy jest możliwe?

Zasiedzenie – posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Dobra lub zła wiara posiadacza samoistnego.

Dla przyjęcia dobrej lub złej wiary posiadacza decydujące znaczenie ma stan w chwili uzyskania posiadania. W dobrej wierze jest ten posiadacz, który pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym poczuciu, że przysługuje mu prawo własności. Wyłącza zaś dobrą wiarę wiedza o rzeczywistym stanie prawnym. Dobrą wiarę wyłącza również niedbalstwo. To znaczy niedołożenie należytej staranności, przy której dołożeniu dana osoba mogła się dowiedzieć, że określone prawo jej nie przysługuje. Dla przyjęcia dobrej lub złej wiary posiadacza decydujące znaczenie ma stan w chwili uzyskania posiadania. Przyjmuje się, że w dobrej wierze jest ten posiadacz, który pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym poczuciu, że przysługuje mu prawo własności.

Wyłącza zaś dobrą wiarę wiedza o rzeczywistym stanie prawnym, jak również niedbalstwo, to znaczy niedołożenie należytej staranności, przy której dołożeniu dana osoba mogła się dowiedzieć, że określone prawo jej nie przysługuje. Niezbędnymi, wymaganymi przez ustawodawcę przesłankami nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie jest zatem z jednej strony posiadanie, które winno mieć charakter władztwa samoistnego, z drugiej zaś upływ określonego przez ustawę czasu.

Posiadanie może być przy tym uznane za samoistne, jeżeli posiadacz faktycznie włada rzeczą w takim zakresie jak czyni to właściciel. Zatem samodzielnie, we własnym imieniu i zasadniczo we własnym interesie. Nieodzownym elementem posiadania właścicielskiego jest konieczność wystąpienia po stronie posiadacza woli posiadania „jak właściciel”, czyli dla siebie. Powyższe winno przy tym znajdować odzwierciedlenie w czynnościach podejmowanych przez posiadacza, wskazujących na rzeczywisty, niczym nieskrępowany stan władztwa. Wola posiadania musi być jednocześnie jawna, uzewnętrzniona dla otoczenia.